Nieuw stekkie

Het is alweer een tijd geleden dat ik weer een blog geschreven heb. Eerlijk gezegd heb ik er weinig tijd voor en ook niet altijd even veel zin. In m'n vorige bericht vertelde ik dat ik ging verhuizen en gisteren ben ik dan eindelijk verhuisd. Geen studentenhuis of zoiets, maar bij iemand inwonend op een ruime zolderkamer. Het was snel ingericht, want het bed, kastjes, bureau, stoelen, kast en kledingrek stonden er al. Dus gisteren, met hulp van m'n ouders en Riny (m'n vaders vriendin) hebben we alle dozen uitgepakt en de kamer ingericht.

Het is een mooie kamer (hoewel niet alle kleuren op de muren mijn smaak hebben en de meubels ook niet) en veel ruimer dan m'n kamer in Spijkenisse. Ik heb net even wat foto's gemaakt om jullie een beeld te geven van m'n kamer. Er komen betere foto's want dit heb ik even heel snel gedaan :-)

Dat is wel even wennen: een eenpersoonsbed. Vannacht viel ik er steeds bijna uit, omdat ik een tweepersoonsbed gewend ben. En dat ding wat daar hangt is nog even m'n tijdelijke verduistering! Het dakraam zit er pas sinds vrijdag in. Hopelijk krijg ik deze week iets van een rolgordijn!

Nou dit spreekt wel voor zich: het grote bureau en m'n kledingrek bij het andere raam.

En een foto van de kast met enorm veel ruimte. Ik heb veel boeken thuisgelaten maar die hadden er nog wel ingepast. Het is niet echt mijn smaak qua spullen, maar desondanks vind ik het toch al wat meer mijn kamer, door alle spulletjes die ik in de kast heb neergezet.


Binnenkort maak ik even foto's als ook het dakraam af is en licht is buiten.


Liefs, Louise

Een nieuw leven...

Het is alweer een tijd geleden, dat ik iets geschreven heb, dus het wordt weer hoog tijd. Er zijn veel dingen gebeurd in de afgelopen weken, die zorgen voor een totale verandering van mijn leven. Als eerste begin ik in september dan eindelijk aan de studie geschiedenis aan de universiteit van Utrecht. Dit is op zich geen nieuws, omdat ik al een aantal jaar weet dat ik deze studie ga doen. (ik heb immers niet  voor  niets zo lang op de middelbare school gezeten). Maar toch brengt deze keuze een grote verandering met zich mee. Ik ga namelijk over twee weken verhuizen. naar Vleuten, een  dorp dichtbij Utrecht. Twee weken geleden reageerde ik op een kamer, zonder enige bedoeling. Zoals sommige van jullie wel weten heb ik altijd gezegd dat ik pas over een jaar op kamers zou gaan. Al snel kreeg ik een bevestiging dat ik op nummer twee geplaatst werd en ik in aanmerking zou komen zodra de andere geïnteresseerde af zou vallen. Ja hoor, op zondagavond kreeg ik te horen dat ik dinsdag de kamer kon bezichtigen. Zo gezegd, zo gedaan. Alles beviel mij prima, mooi kamer, badkamer, keuken en de voorwaarden ook prima. Toch kwam ik thuis met het gevoel dat het allemaal te snel ging en vooral nu het zo onduidelijk is met mijn gezondheid. Dus eerst maar even goed een nachtje over slapen (slapen heb ik natuurlijk niet gedaan) en ik bleef bij mijn beslissing dat ik het niet zou doen. Totdat mijn dokter dezelfde ochtend belde met de uitslag van het bloedonderzoek dat eerder die week was gedaan. Mijn vermoeden klopte, ik blijk dus al die tijd een zwaar B-12 vitamine te kort te hebben, wat voor dezelfde klachten zorgt als bij Pfeiffer. Dit verandert de zaak, want hierna kan ik snel opknappen zodra ik de injecties krijg. Hoogstwaarschijnlijk hoef ik deze gelukkig niet mijn hele leven, want de oorzaak ligt bij het feit dat ik vegetariër ben. Dus ik ben ook weer begonnen met vlees en vis eten. 

Ondertussen drong het tot mij door dat ik zo'n kamer nooit meer zou vinden en heb toch besloten om de kamer te nemen. In de weekenden kom ik wel gewoon naar Spijkenisse, want ik heb hier nog steeds mijn baantje en dat wil ik echt nog niet opgeven.  Dus een grote verandering en verheldering in mijn leven. Na de eerste injectie voel ik mij al weer een ander mens en het kan (hopelijk) alleen maar beter gaan vanaf hier. (Ik heb zelfs al een stuk hard gelopen!)

Het wordt dus een drukke week: alles inpakken wat mee moet naar Vleuten en ook heel wat regelen met adreswijzigingen. Volgend weekend brengen we namelijk al de spullen naar het huis. Daarnaast heb ik nog maar één week vakantie en dan begint de introductieweek aan de universiteit. Maar ik mag niet klagen, de meeste mensen zijn allang begonnen met school :-) 

Heel veel liefs, Louise

P.S. nu ik weer vlees moet eten, klopt mijn blognaam ook niet meer hé ;-) Maar ik blijf toch  ook gewoon vegetarisch koken, dus als ik weer een heerlijk recept heb, dan zal ik die gewoon weer plaatsen.

P.P.S. kan iemand mij helpen de hoekjes van mijn header doorzichtig te maken?? 

Nieuwe layout

Ja ik vond dat het tijd was voor een nieuwe layout! Alleen nu nog de banner verbeteren en dan kan m'n blog er weer even tegen aan...

Boeken, boeken en nog meer boeken....

Afgelopen woensdag ben ik gezellig naar twee vriendinnen in Utrecht geweest: Lucinda en Sylvia. We zouden namelijk naar een boekenkraam gaan op de markt, waar allemaal tweedehands boeken te koop zijn. Om kwart voor 12 kwam ik dan aan en kreeg gewoon kriebels in m'n buik toen ik Utrecht naderde in de trein. Ik heb, denk ik op dit moment, toch een goede keuze gemaakt om in Utrecht te gaan studeren. Aangekomen in Utrecht gingen we even geld pinnen en gelijk op boekenjacht. Wauw! wat een schitterende boeken hebben ze daar liggen. Uiteindelijk kocht ik 6 boeken voor maar 10 euro! Geen geld hé! (De foto hierboven is één van de boeken die ik gekocht heb)

Dit is zeker een van de dingen die ik goed moet onthouden in Utrecht. Daarna zijn we gezellig wat gaan drinken op een terrasje en hebben we lekker zitten praten. Ik ben erg blij dat Lucinda en Sylvia mij heel wat hebben verteld over de studie geschiedenis en zo ben ik toch wel een stuk zekerder wat er allemaal gaat gebeuren in september.

Het was erg jammer dat ik het nog niet goed volhield dus ik moest vroeg terug naar het station om de trein te pakken naar Rotterdam. Dat vond ik echt balen, maar de dag was zeer geslaagd. 

Meiden, dat moeten we echt vaker doen!! (Maar dat komt vast wel goed :-D)
 

Vakantiekriebels

Zomer... waar denk je dan aan? Ik aan de Tour de France, op en of andere manier krijg ik een zomers gevoel als ik 's avonds naar de avondetappe kijk en overdag de tour (oké dat is nu al afgelopen). Heerlijk fruit kopen op de markt en lekker smoothies maken, groen gras, bloemetjes en buiten eten. Wat is de zomer toch geweldig (zolang het niet te warm is)! Wat heb ik toch een vakantiekriebels ondanks ik erg verdrietig ben dat Boeffie nog steeds niet terug is. Het is nu al 6 dagen en ik ben steeds minder hoopvol naar mate de dagen verstrijken. Gisteren heb ik met Inge door Spijkenisse gefietst om vermist blaadjes op te hangen. Ook is het mij gelukt om een oproep te doen in de plaatselijke krant. Nu kan ik niet meer doen dan hopen en nog wat roepen in de buurt. Maar ondanks deze vervelende en verdrietige situatie heb ik toch nog wat leuke dingen op het programma staan en dat zorgt toch voor nodige afleiding.

Volgende week woensdag ga ik gezellig naar Lucinda en Sylvia toe in Utrecht om lekker te shoppen en bij te kletsen. Ik kijk er enorm naar uit :) Dan is het weekend daarop gelijk het eerste  en waarschijnlijk laatste festival wat ik van dit seizoen ga bezoeken: Castlefest. Al m'n vrienden weer zien maakt mij blij en ik ga weer lekker foto's maken en ik ben enorm benieuwd naar de nieuwe cd van Omnia. Daarna gaan twee hele goede vrienden van mij elkaar het ja- woord zeggen en ze hebben mij gevraagd de foto's te maken op hun bruiloft. Wat een eer dat ze dit aan mij toe vertrouwen (gelukkig is er nog een fotograaf). 

Genoeg leuke dingen op het programma!

Waar ben je nou?

Ik wil even twee dingen met jullie delen, twee dingen die belangrijk zijn op het moment. Allereerst een minder leuk verhaal. Sinds donderdag 22 juli is onze kat Boeffie vermist. Het komt wel meer voor dat Boeffie een aantal dagen weg is, want zijn naam doet er echt eer aan. Maar nu was de kat niet in orde en ging toch naar buiten en is nu niet meer teruggekomen. Ik mis hem echt enorm ook al was het niet zo'n lieve kat. Mijn gevoel vertelt me dat er iets is gebeurd en die zit er niet vaak naast. Ik loop nu al twee dagen door half Spijkenisse te roepen en te vragen aan mensen of ze hem eventueel gezien hebben. Helaas nog niets vernomen. Morgen nog even de politie, dierenambulance en asiel bellen en dan maar weer lopen.  Het is dus afwachten, maar slapen doe ik er niet van...

Daarnaast wil ik ook even wat leuks vertellen. Zoals sommige van jullie wel weten kijk ik er al heel wat jaren naar uit om geschiedenis te studeren. Daarom spring ik steeds van blijdschap rond wanneer er weer post is van de universiteit. Ja ik weet het, het is vakantie en ik zou eigenlijk niet aan de universiteit moeten denken. Zaterdag kreeg ik mijn welkomstpakket binnen, met onder ander welkomstbrieven, aanmeldingsformulieren van het UHSK (geschiedenis studievereniging) en een opdracht om een motivatiebrief te schrijven. Deze brief moet ik aan mijn tutor schrijven zodat hij of zij een indruk krijgt van hoe enthousiast ik ben, waarom ik geschiedenis wil studeren en hoe het zit met mijn schrijfvaardigheid (oneeeee). Ik zat er een beetje tegen op, maar ik heb vanuit m'n hart geschreven en daar gaat het om. Niet om hoeveel moeilijke woorden ik gebruik of hoe intellectueel het is. Vandaag heb ik dus de brief geschreven, ondanks dat m'n gedachten ergens anders zijn. Deze brief wil ik graag met jullie delen:

Nieuwe lens en Tabbouleh

Jawel, vandaag kreeg ik mijn nieuwe lens binnen: Canon EF 50mm F/1.4 USM. Ik wilde al een tijd deze lens en heb ik hem vandaag eindelijk gekocht van het geld voor m'n verjaardag en slagen. Ohhh wat is hij mooi en maakt hij mooie foto's. Het wordt dus lekker veel foto's maken.