Waar ben je nou?

Ik wil even twee dingen met jullie delen, twee dingen die belangrijk zijn op het moment. Allereerst een minder leuk verhaal. Sinds donderdag 22 juli is onze kat Boeffie vermist. Het komt wel meer voor dat Boeffie een aantal dagen weg is, want zijn naam doet er echt eer aan. Maar nu was de kat niet in orde en ging toch naar buiten en is nu niet meer teruggekomen. Ik mis hem echt enorm ook al was het niet zo'n lieve kat. Mijn gevoel vertelt me dat er iets is gebeurd en die zit er niet vaak naast. Ik loop nu al twee dagen door half Spijkenisse te roepen en te vragen aan mensen of ze hem eventueel gezien hebben. Helaas nog niets vernomen. Morgen nog even de politie, dierenambulance en asiel bellen en dan maar weer lopen.  Het is dus afwachten, maar slapen doe ik er niet van...

Daarnaast wil ik ook even wat leuks vertellen. Zoals sommige van jullie wel weten kijk ik er al heel wat jaren naar uit om geschiedenis te studeren. Daarom spring ik steeds van blijdschap rond wanneer er weer post is van de universiteit. Ja ik weet het, het is vakantie en ik zou eigenlijk niet aan de universiteit moeten denken. Zaterdag kreeg ik mijn welkomstpakket binnen, met onder ander welkomstbrieven, aanmeldingsformulieren van het UHSK (geschiedenis studievereniging) en een opdracht om een motivatiebrief te schrijven. Deze brief moet ik aan mijn tutor schrijven zodat hij of zij een indruk krijgt van hoe enthousiast ik ben, waarom ik geschiedenis wil studeren en hoe het zit met mijn schrijfvaardigheid (oneeeee). Ik zat er een beetje tegen op, maar ik heb vanuit m'n hart geschreven en daar gaat het om. Niet om hoeveel moeilijke woorden ik gebruik of hoe intellectueel het is. Vandaag heb ik dus de brief geschreven, ondanks dat m'n gedachten ergens anders zijn. Deze brief wil ik graag met jullie delen:

Geachte heer/mevrouw,

Binnenkort zal ik beginnen aan de studie geschiedenis aan de universiteit van Utrecht. Een van de opdrachten voor de introductieweek is een motivatiebrief schrijven. Dat is toch nog een hele opgave. Laat ik mezelf dan eerst even voorstellen. Mijn naam is Louise van Gend, ik ben 21 jaar oud en ik woon in Spijkenisse.

Acht jaar geleden betrad ik de middelbare school waar ik vier jaar Vmbo-tl volgde. Al snel wist ik, dankzij mijn geschiedenis leraar, dat geschiedenis iets is waarmee ik verder wilde. Daarom besloot ik twee jaar Havo te gaan doen. Aan het einde van de vijfde klas moest ik de keuze maken: Hbo lerarenopleiding of nog doorgaan voor mijn vwo diploma? Na lang denken heb ik de juiste keuze gemaakt: nog twee jaar doorbrengen op de middelbare school om mijn uiteindelijke doel te bereiken, namelijk geschiedenis studeren. Waarom vertel ik dit? Ik wil hiermee aangeven hoe gemotiveerd ik ben om te studeren. Ik was de middelbare school ontgroeit, maar ik geloofde iedere dag in het spreekwoord ‘waar een wil is, is een weg’.

Na acht lange jaren is het eindelijk zover: ik mag gaan studeren. Geschiedenis is een vak waarbij je niet uitgeleerd raakt en naar mijn mening kan je pas wat leren van de huidige situatie in de wereld als je de geschiedenis kent. Daarnaast kan één nieuwe feit, de geschiedenis al veranderen. Het is het verleden en toch verandert onze kijk op de geschiedenis regelmatig: er worden bijvoorbeeld archieven beschikbaar gesteld, waardoor we nieuwe feiten over het verleden ontdekken.

In september begin ik dan aan de studie in een stad voor historie. Dat zal wennen zijn, want in de stad waar ik woon vind je vrijwel geen oude gebouwen. Waarom heb ik niet voor Rotterdam of Leiden gekozen?  De universiteit  en de stad Utrecht  hebben mijn hart veroverd. Twee jaar geleden mocht ik met een, toentertijd eerstejaars, student mee naar een college over de middeleeuwen door prof. dr. Mayke de Jong. Het was geweldig en ik wist dat ik hierheen moest. Daarnaast heeft de universiteit als enige van Nederland de studie Keltische Talen en Culturen, iets waar ik geïnteresseerd in ben. Nog heel even en dan begin ik aan een nieuw tijdperk. Zolang ik mijn motivatie en enthousiasme behoud, zal dit het halve werk zijn. Het  zal een totaal andere manier van leren en leven zijn, maar ik mag wel doen wat ik al acht jaar lang heel graag wil: geschiedenis studeren.

Met vriendelijke groet,


Louise van Gend



P.S. mochten er fouten in staan, wat heel goed zou kunnen (want ik ben geen ster in Nederlands), dan mag je het mij best laten weten.